Trauma- en persoonlijkheidsgerichte behandeling bij PTSS en comorbide cluster C-persoonlijkheidsstoornissen

Achtergrond: Er bestaat een hoge mate van comorbiditeit van de posttraumatische stressstoornis (PTSS) met de vermijdende, afhankelijke en dwangmatige (cluster C-)persoonlijkheidsstoornissen. Het is onbekend of de toevoeging van behandeling voor de persoonlijkheidsstoornis aan traumagerichte therapie leidt tot betere behandeluitkomsten.

Doel: Onderzoeken of het toevoegen van behandeling gericht op persoonlijkheidsstoornis (groepsschematherapie; GST) aan traumagerichte behandeling van PTSS (imaginaire rescripting; ImRs) leidt tot betere behandeluitkomsten dan alleen ImRs bij patiënten met PTSS en comorbide cluster C-persoonlijkheidsstoornissen.

Methoden: 130 patiënten werden gerandomiseerd naar ImRs (12-18 sessies) met of zonder gelijktijdige GST (52-58 sessies). De primaire uitkomstmaat was de ernst van de PTSS (CAPS-5) na 12 maanden. Secundaire uitkomsten waren algemene psychiatrische symptomen, persoonlijkheidsstoornis, kwaliteit van leven, psychosociaal functioneren, behandelrespons, remissie van PTSS en aantal uitvallers.

Resultaten: Na 12 maanden waren er grote afnames in de ernst van PTSS (d = 2,4), symptomen van persoonlijkheidsstoornis en alle andere secundaire uitkomsten. Er waren geen significante verschillen tussen condities.

Conclusie: Grote effecten werden waargenomen in beide condities. De resultaten suggereren dat traumagerichte behandeling de voorkeur verdient als eerste stap in de behandeling bij patiënten met PTSS en comorbide cluster C-persoonlijkheidsstoornissen. Bij resterende persoonlijkheidsproblematiek kan een intensievere psychotherapie gericht op de persoonlijkheidsstoornis worden overwogen.