Bijna tachtig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog bestaat er in Nederland een levendige herinnering aan deze oorlog. Natuurlijk, de jaarlijkse herdenkingen hebben daar ongetwijfeld een aandeel in, zoals het geschiedenisonderwijs eveneens een steentje bijdraagt.
Ook wetenschappelijk onderzoek en persoonlijke verhalen laten hier sporen na. En onderschat ook zeker niet het aandeel van oorlogsmusea en herinneringscentra als leveranciers van kennis. Maar bovenal hebben gedramatiseerde vertolkingen van oorlogservaringen invloed op hoe we tegen deze geschiedenis aankijken.
